Inspiratie
Inspiratie is wat aanzet tot doen, tot nieuwe ideeën of tot nadenken (nieuw-denken, Nij-tocht). Inspiratie haal ik uit opleidingen, uit literatuur, uit de natuur en nog het allermeest uit ontmoetingen. Daar is het waar de verbinding ontstaat. We komen op deze wereld als uniek persoon en bewandelen ons unieke pad. Ieder mens is bijzonder en inspireert op zijn of haar eigen wijze. Ook jij met je eigen eigen-aardigheden, talenten en je patronen bent bijzonder, vergeet dat nooit! Samen ontdekken we ze en maken we ze zichtbaar. Hieronder deel ik graag wat inspiratie met je.
Luisteren
Als ik je vraag naar mij te luisteren
En jij begint mij adviezen te geven,
Dan doe je niet wat ik vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
En jij begint mij te vertellen
Waarom ik iets niet zo moet voelen
Als ik het voel,
Dan neem jij mijn gevoelens niet serieus.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
En jij denkt dat je iets moet doen
Om mijn probleem op te lossen,
Dan laat je mij in de steek,
Hoe vreemd dat ook mag lijken.
Misschien is dat de reden waarom
Voor sommige mensen bidden werkt,
Omdat een God niets terugzegt en
Hij geen adviezen geeft of
Probeert om dingen voor je te regelen.
Hij luistert alleen maar en vertrouwt erop
Dat je er zelf wel uitkomt.
Dus, alsjeblieft,
Luister alleen maar naar me
En probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten,
Wacht dan even, en ik beloof je
Dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.
Leo Buscaglia
Het hart
Op een dag stond er op het dorpsplein een jongeman die beweerde dat hij het mooiste hart van de wereld had. De mensen om hem heen zagen zijn hart en beaamden het. Zijn hart was volmaakt. Geen enkel schrammetje of wondje. Nog nooit hadden ze zo'n mooi hart gezien. De jongeman straalde.
Plotseling verscheen er een oude vrouw op het plein, die alles rustig in zich opnam. Met één beweging haalde ze haar hart tevoorschijn en legde het in haar gerimpelde handen. Nu keek iedereen naar het hart van de oude vrouw. Het sloeg krachtig. Het zat alleen vol littekens en plaatsen waar het was opgelapt. Waar stukken misten, waren er andere in gezet. Er zaten rafelige hoeken aan, omdat ze niet precies pasten. Op sommige plekken misten zelfs delen. De mensen keken verbaasd toe. Hoe kon deze vrouw haar hart zo open en bloot laten zien. Het leek wel of ze er zelfs bij mee was. “Is mijn hart niet het allermooiste?” vroeg ze de jongeman.
De jongeman keek naar het hart van de oude vrouw en lachte toen hij zag in welke staat het verkeerde. “U maakt een grapje”, zei hij. “Vergelijk uw hart eens met het mijne. Dat van mij is helemaal gaaf en dat van u een puinhoop vol littekens en scheuren.”
“Dat zie je goed”, beaamde de oude vrouw. “Toch zou ik niet met jouw perfecte hart willen ruilen. Elk litteken vertegenwoordigt iemand aan wie ik mijn liefde heb gegeven. Ik scheur een stukje uit mijn hart en geef het aan die persoon. En vaak geeft iemand mij dan een stukje van zijn hart terug om de lege plaats op te vullen. Die stukken zijn natuurlijk niet hetzelfde. Ik heb gerafelde plekken in mijn hart, dat ben ik met je eens. Het herinnert me eraan dat ik mijn liefde met iemand heb gedeeld. Soms geef ik een stukje van mijn hart weg en geeft de ander me niets uit zijn hart terug. Dat zijn de gaten die je ziet. Dat is het risico van de liefde. Al zijn de gaten pijnlijk, mijn hart blijft zo open. Het herinnert me eraan dat ik liefheb. Zie je nu wat echte schoonheid is?”
De jongeman had ademloos staan luisteren, geraakt door het verhaal van de oude vrouw. Terwijl hij naar haar toeliep, deed hij een greep in zijn ongeschonden hart en scheurde er een stuk uit. Hij gaf het haar met trillende handen. De oude vrouw nam het aan en plaatste het in haar eigen hart. Toen nam ze een stuk uit haar hart en legde het in de wond van het hart van de jongeman. Het paste niet helemaal, er zaten rafels aan.
De jongeman keek naar zijn hart. Het was niet langer volmaakt, wel mooier omdat de liefde van de oude vrouw nu ook door zijn hart stroomde. Ze omhelsden elkaar en namen afscheid. Om het verhaal van het hart aan anderen door te geven.
‘Het helende verhaal’, van Joke Goudswaard en Wibe Veenbaas
Kijken
Als ik blijf kijken
zoals ik altijd heb gekeken
blijf ik denken
zoals ik altijd dacht
Als ik blijf denken
zoals ik altijd heb gedacht
blijf ik geloven
zoals ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven
zoals ik altijd heb geloofd
blijf ik doen
zoals ik altijd heb gedaan
Als ik blijf doen
zoals ik altijd heb gedaan
blijft mij overkomen
wat mij altijd overkwam
Maar als ik mijn ogen sluit
en voel mijn ware zelf van binnen
Dan kom ik deze cirkel uit
en kan ik steeds opnieuw beginnen.
Dichter onbekend
“Stop met alles uit het leven te halen, geniet van wat erin zit.”